അമ്മ കവിത
ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി
അമ്മയിൽനിന്നും തുടങ്ങാതെയെങ്ങനെ?ഉണ്മയെപ്പറ്റി ഞാൻ പാടും?
ആ സ്നേഹദുഗ്ധം നുകരാതെ യെങ്ങനെ നന്മയെപ്പറ്റി ഞാൻ പാടും?
കണ്ണിലിരുൾവന്നു മൂടുന്നനേരത്ത്കാഴ്ചയാകുന്നിതെന്നമ്മ
വീഴ്ചയിൽനിന്നെന്നെ വീണ്ടുമുയർത്തുവാൻകാണാക്കരംനീട്ടുമമ്മ
പാഴ്ക്കുണ്ടിലേക്കെന്റെ പാദം ചലിക്കുമ്പോൾപാടില്ലെന്നോതുന്നെന്നമ്മ
പാതിരാനോവിൽ ഉറങ്ങാതെ മാഴ്കുമ്പോൾതാരാട്ടായ് മാറുന്നെന്നമ്മ.
അമ്മയിൽനിന്നും തുടങ്ങാതെയെങ്ങനെഇമ്മഹിയെപ്പറ്റി പാടും?
അമ്മയും ഭൂമിയുമൊന്നെന്നൊരദ്വൈത-സംഗീതമാകട്ടെൻ ജീവൻ
നോവുമോരോ മാതൃചിത്തത്തിലും ശാന്തി-ദൂതായ് തുടിക്കട്ടെൻ ഗാനം.
എന്നമ്മ, നിന്നമ്മ,യന്യന്റെയമ്മയെന്നില്ലല്ലോ; സർവമൊരമ്മ!
Comments